Poradnik

Olfaktometria dynamiczna

07.01.2020

Coraz większą uwagę poświęca się na kwestie jakości powietrza, ponieważ ma ona bezpośredni wypływ na dyskomfort oraz wystąpienie zagrożenia dla zdrowia ludzi. Dlatego ważne są pomiary odorów, (z łac. odor – węch) z których można wnioskować jak istotne może być to zagrożenie. Z pomocą w pomiarach olfaktometrycznych przychodzi metoda olfaktometrii dynamicznej. Urządzanie służące do pomiarów olfaktometrycznych to olfaktometr. W technice wykorzystuje się serię rozcieńczeń aż do osiągnięcia progowej wyczuwalności węchowej (1 ouE/m3). Wyczuwalność progowa to wynik badania, w którym 50% z grupy osób badanych jest w stanie wyczuć zapach. Osoby biorące udział w takich badaniach, jeśli chcemy zapewnić maksimum obiektywizmu, to grupa doświadczonych ekspertów o sprawdzonej wrażliwości sensorycznej. Każda z tych osób podlega kontroli określonej według normy. 
Ze względu na rodzaj źródła emisji w olfaktometrii dynamicznej wyróżnia się następujące sposoby poboru próbek:

  • Źródło punktowe – za pomocą pojemnika z podciśnieniem,
  •  Powierzchniowe:
    - Aktywne – całościowe przykrycie źródła, zaletą jest że cały strumień gazu ulatnia się przez jeden otwór,
    - Pasywne – obejmują tylko pewną część powierzchni źródła emisji, takim przykładem są np. osadniki w oczyszczalniach ścieków, kopce kompostowe.

Na pomiary olfaktometryczne mają wpływ następujące czynniki:

  • Konstrukcja olfaktometru,
  • Procedura testowa,
  • Różna wrażliwość obserwatorów,
  • Jakość danych,
  • Niepewność pomiaru,
  • Warunki atmosferyczne.

Podczas naszych oznaczeń stężenia zapachowego metodą olfaktometrii dynamicznej posługujemy się zaleceniami norm PN-EN 13725 oraz VDI 3880. Dzięki czemu mamy pewność co do poprawności i jakości otrzymanych wyników.