Kwestia odorów dla zakładów przetwarzających odpady w Polsce. Jest to temat otwarty i brak ustawy regulującej te kwestie rodzi pewne obawy społeczeństwa czy przedsiębiorcy nie wykorzystują luki w prawie a dla firmy czy po wprowadzeniu prawa precyzującego te kwestie to sposób w jaki dotąd funkcjonowali nie będzie znów wymagał wykonania czasochłonnej kolejnej dokumentacji i wydania kolejnych pieniędzy. Jednakże, to nie jest tak, że mam budować co chcemy i gdzie chcemy, ponieważ mamy urzędy, które decydują o przyznaniu decyzji na prowadzenie dalszej działalności, jeśli są spełnione kryteria indywidualne dla każdego urzędu. I właśnie tu zaczyna się problem jakie to jest kryterium? W niedawno wydanych konkluzjach dotyczących najlepszych stosowanych techniki (BAT) mamy rozwiązane kwestie monitoringu. W przypadku monitoringu odorów dla zakładów przetwarzających odpady odnosimy się do Decyzji Komisji Europejskiej 2018/1147 z dnia 10 sierpnia 2018 r. ustanawiające konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do przetwarzania odpadów (…). Zgodnie z ww. decyzją emisję odorów monitorujemy zgodnie z:

• normą EN 13725 – olfaktometria dynamiczna, do której stosujemy się podczas naszych pomiarów,
• normą EN 16841-1 lub -2,
• normami ISO, normami krajowymi lub innymi międzynarodowymi normami zapewniającymi uzyskanie danych o równoważnej jakości naukowej w przypadku stosowania alternatywnych metod, w przypadku których niedostępne są normy EN (np. oszacowanie wpływu odorów).

Częstotliwość takich pomiarów określa się w planie zarządzania odorami, który zawiera:

• protokół zawierający działania i harmonogram,
• protokół monitorowania odorów,
• protokół reagowania na stwierdzone przypadki wystąpienia odorów, np. skargi,
• program zapobiegania występowaniu odorów i ich ograniczania, mający na celu określenie ich źródeł; określenie udziału poszczególnych źródeł oraz wdrożenie środków zapobiegawczych lub ograniczających.

Z tego wynika, że każdy zakład wymieniony w konkluzji BAT musi prowadzić monitoring emisji odorów z częstotliwością i sposobem opisanym wyżej.

Zakłady wymienione w konkluzji BAT zajmujące się:

• unieszkodliwianiem lub odzyskiwaniem odpadów niebezpiecznych o wydajność przekraczającej 10 ton dziennie obejmująca co najmniej jedne z następujących działalności
  - obróbka biologiczna;
  - obróbka fizyczno-chemiczna;
  - mielenie lub mieszanie przed poddaniem innemu rodzajowi działań;
  - przepakowanie przed poddaniem innemu rodzajowi działań;
  - odzysk/regeneracja rozpuszczalników;
  - recykling/odzysk materiałów nieorganicznych innych niż metale lub związki metali;
  - regeneracja kwasów lub zasad;
  - odzyskiwanie składników stosowanych w celu ograniczenia zanieczyszczeń;
  - odzyskiwanie składników z katalizatorów;
  - powtórna rafinacja oleju lub inne sposoby ponownego wykorzystania oleju.
   
• Unieszkodliwianie odpadów innych niż niebezpieczne o wydajności przekraczającej 50 ton dziennie obejmujące co najmniej jeden z następujących rodzajów działalności:
  - obróbka biologiczna;
  - obróbka fizyczno-chemiczna;
  - obróbka wstępna odpadów przeznaczonych do spalenia lub współspalenia;
  - obróbka popiołów;
  - obróbka w strzępiarkach odpadów metalowych, w tym zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz pojazdów wycofanych z eksploatacji i ich części.
• Odzysk, lub kombinacja odzysku i unieszkodliwiania, odpadów innych niż niebezpieczne o wydajności przekraczającej 75 ton dziennie z wykorzystaniem następujących działań:
  - obróbka biologiczna;
  - obróbka wstępna odpadów przeznaczonych do spalenia lub współspalenia;
  - obróbka popiołów;
  - obróbka w strzępiarkach odpadów metalowych, w tym zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego oraz pojazdów wycofanych z eksploatacji i ich części.

Jeżeli jedynym rodzajem działalności związanej z obróbką odpadów jest fermentacja beztlenowa, próg wydajności dla tej działalności wynosi 100 ton dziennie.

• Czasowe magazynowanie odpadów niebezpiecznych, nieujętych w pkt 5.4 załącznika I do dyrektywy 2010/75/UE w oczekiwaniu na działalność ujętą w pkt 5.1, 5.2, 5.4 i 5.6 załącznika I do dyrektywy 2010/75/UE o całkowitej pojemności przekraczającej 50 ton, z wyjątkiem czasowego magazynowania w oczekiwaniu na zbiórkę w miejscu wytworzenia odpadów.
• Oczyszczanie ścieków nieobjętych dyrektywą 91/271/EWG i pochodzących z instalacji służącej do prowadzenia rodzajów działalności, o których mowa wymienionych powyżej punktach.

Odnosząc się do niezależnie prowadzonego oczyszczania ścieków nieobjętego wspomnianą powyżej dyrektywą 91/271/EWG, niniejsze konkluzje dotyczące BAT obejmują również łączne oczyszczanie ścieków z różnych źródeł, jeśli źródłem głównego ładunku zanieczyszczeń są rodzaje działalności określone w pkt 5.1, 5.3 lub 5.5 wymienionych powyżej.

Drugą sprawą jest jak określenie przeciętnej miary oddziaływania na stan zapachowy jakości powietrza. I tu z pomocą przychodzi projekt Ministerstwa Środowiska z lat 2003-2004 dotyczący rozporządzenia w sprawie standardów zapachowej jakości powietrza i metod oceny zapachowej jakości powietrza a właściwie III projekt z rozporządzenia opracowany przez Pracownie Zapachowej Jakości Powietrza na Politechnice Szczecińskiej, który w istniejących uwarunkowaniach wydaje się najrozsądniejszy. W tabeli poniżej przedstawiono proponowane stężenia substancji zapachowych wg III projekt z rozporządzenia,  z tym że 1 oue/m³ jest to progowa wyczuwalność węchowa.

Opisany sposób przygotowania dokumentacji w naszym przypadku nigdy nie spotkał się z brakiem aprobaty co by skutkowało niewydaniem decyzji. Chociaż jesteśmy skłonni na życzenia klienta dostosować się do innych zaleceń a nawet norm obowiązujących na terenie innych krajów unii europejskiej.