Poradnik

Historia normy PN-EN 13725:2007

23.03.2020

Historia normy PN-EN 13727:2007 sięga już XIX wieku, kiedy to Hendrick Zwaardemaker  w 1886 opisał konstrukcję tzw. olfaktometru Zwaardemakera. Kolejne przełomy w badaniach zmierzające do normalizacji procedur pomiarowych nastąpiły w 1986 (Francja), 1987 (Niemcy) oraz 1995 (Holandia). W 1992 została powołana Grupa Robocza WG2  Odour, której zadaniem było opracowanie normy znanej dzisiaj jako EN 13725:2003. Podczas opracowywania normy brały w niej udział wiele specjalistycznych laboratoriów. Norma została opublikowana w kwietniu 2003 r. a w Polsce PKN wprowadził ją w 2005 jako PN-EN 13725:2005(U) a później zastąpiona przez PN-EN 13725:2007.

 

Co zawiera norma PN-EN 13725:2007

Norma określa metody poboru próbek np. z źródeł punktowych, powierzchniowych powietrza lub gazów odlotowych a następnie sposób rozcieńczenia dynamicznego strumienie gazu badanego ze strumieniem czystego powietrza. Czynność jest wykonywana w olfaktometrze dynamicznym. Próbkę rozcieńcza się do momentu prawdopodobieństwa wyczucia zapachu równego 0,5.

 

Problemy wynikające z braku „ustawy odorowej”

Jak wskazuje nagłówek dotychczas nie posiadamy ustawy/rozporządzenia, która dokładnie określałoby standardy dotyczące odorów, posiadamy natomiast metody do ich określania za pomocą wyżej wymienionej normy. Brak tychże regulacji prawnych powoduje duże zamieszanie i w niektórych przypadkach występowanie absurdów. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej w tej kwestii zachęcamy do przeczytania naszego artykuł dotyczącego Przetwarzania odpadów w Polsce  w zakładce Poradnik.

 

Ważne pojęcia

Zespół – jest to grupa min. 4 osób, które spełnia kryteria dotyczące wrażliwości węchu.

Olfaktometr dynamiczny – urządzenie służące do wykonywania rozcieńczeń próbek badanych gazów ze strumieniem czystego gazu. Seria rozcieńczeń w olfaktometrze powinna mieścić się w zakresie od 27 do 214.

Próg wyczuwalności - to stężenie przy którym 50% populacji ogólnej jest w stanie wyczuć zapach.

1 oue/m3 – jest to europejska jednostka zapachowa określająca ilość odorantu, która w objętości 1 m3 spowoduje, że wyczujemy zapach.

Pomiar – oceniający podczas serii rozcieńczeń w metodzie np. TAK/NIE odpowiadają czy dalej jest wyczuwalny zapach.

Metoda TAK/NIE – metoda służącą na odpowiedź na pytanie czy zapach próbki jest wyczuwalny.